μοιότη

η

ομοιότητα («εις πράματα πολλά μοιότη 'χει μετά σένα», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμοιότη, με σίγηση τού αρκτικού άτονου ο- (πρβλ. μοιάζω: ομοιάζω)].